برگزیدهی بخش «جستار» بیست و پنجمین جشنوارهی بینالمللی قصهگویی؛
«خانهی امن کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شاعر و پژوهشگرم کرد»
جستار، ایدهای را بیان یا کاوش میکند که نظر خاص نویسنده است که این ایده میتواند برگرفته از جزئیترین اتفاقات روزانه باشد. فرق جستار با مقاله و داستان در این است که در جستار میتوانیم همزمان روایتی را تعریف کنیم، قصهای تخیلی بگوییم یا مسئلهای را تحلیل منطقی کنیم. سپیده داداش زاده، مربی فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان البرز که از ۹ سالگی عضو ادبی مرکز مشکین شهر استان اردبیل بوده و یار دیرینهی کانون است و از سال ۱۳۷۹ به عنوان مربی فرهنگی- ادبی در این مجموعه فعالیت کرده و توانسته آثاری را به چاپ برساند، موفق به کسب رتبهی اول بخش«جستار» بیست و پنجمین جشنوارهی بینالمللی قصهگویی کانون شده، وی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را خانهی امنی میداند که او را شاعر و پژوهشگر کرده است به بهانهی برگزیده شدن این همکار عزیز به سراغش رفتیم و گفتگویی با ایشان انجام داده ایم که می خوانید:
- لطفا در مورد جستار و قرار گرفتن این نوع نوشتار در بخش علمی توضیح بفرمایید؟
+ جستار پدیده ی تازهای در پژوهش و پژوهشگری نیست و قبل از اینکه به این نام شناخته شود، در آثار متون کهن خودمان شاهد روایت عرفا از سیر و سلوک درونی شان به شیوه ی جستار هستیم و نمونه های جستارنویسی را در مقالههای مولانا و «فیه مافیه» میبینیم.
به جرات می توان بیان کرد در طی سه سالی که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان جستار نویسی را زیر شاخهی پژوهش علمی قرار داده است، اتفاق خوب و بکری در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رقم خورده است.
هنوز هم که هنوز است در این اقیانوس ناانتها هیچم و عطش آموختن دارم
- می دانم که شما از کودکی عضو کانون بوده اید و در زمینه های فرهنگی و ادبی در کانون فعالیت داشته و دارید و همزمان توانسته اید در دو رشته نیز مدرک کارشناسی ارشد دریافت بفرمایید، لطفا از موفقیتهایتان بفرمایید؟
+با افتخار در ۹ سالگی عضو ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مرکز مشکین شهر شدم و خداوند مهربان رزق و روزی ام را از همین خانه ی دوستی و مهربانی داد و مربی فرهنگی _ ادبی همین مجموعه از سال ۱۳۷۹ تا به اکنون هستم.
همین مکان مقدس مسیر علم و دانش را در دو رشته ی مجزا فوق لیسانس مدیریت ،برنامه ریزی آموزشی و فوق لیسانس زبان و ادبیات فارسی نصیبم کرد.
اگر در مورد مدرک تحصیلی ام باصدای بلند حرف می زنم به خاطر این است که با جان و دل خواندم و پژوهش کردم اما به نکته ای که ابوعلی سینا گفتند، رسیدم
"دل گر چه در این بادیه بسیار شتافت/یک موی ندانست بسی موی شکافت/اندر دل من هزار خورشید بتافت/آخر به کمال ذره ای راه نیافت"
و هنوز هم که هنوز است در این اقیانوس ناانتها هیچم و عطش آموختن دارم.
خانه ی امن کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شاعر و پژوهشگرم کرد و صاحب سه کتاب بانامهای «آویخته از عقربهی ۱۲» ، «ملودی تپانچه» و کتاب کودک «ماهی سرخ شده» (ترجمه به زبان ترکی مادری ) هستم و مجموعهی جدیدم هم به یاد مادر خدا بیامرزم در حال آماده شدن است.
-در مورد موضوع جستار و چرایی انتخاب این این موضوع برای مخاطبان توضیح بفرمایید؟
+ این جستار با عنوان « قطار قصه ی فال حافظ توقف ندارد»» و با درون مایه ی اجتماعی به قصهی زندگی کودک کار به اسم وحید می پردازد .کودک کاری که سواد ندارد ولی ذهنش خلاق است.
راوی جستار که شخصی قصه گو و قصه نویس است با این فرضیه ی ذهنی در این جستار صحبت می کند که می شود با انتخاب کتاب های قصه با محتوای کسب و کار درست ،کودک کار فال فروش را از التماس کردن به دیگران نجات داده و راه درست تبلیغ تجاری را آموزش داد. در این جستار کودک فال فروش با قصه گویی کتاب آن بالا و این پایین با تاثیر از شخصیت قصه ستاره ، و با کمک قصه گو فن بیان را آموخته و فال هایش را روی سینی مسی ایرانی می چیند و به عابران ایستگاه مترو فال تعارف می کند. ناگفته نماند این جستار در سال ۱۳۹۸ مراحل پژوهش در عمل را طی می کرد و من تا حدودی به نتیجه ی فرضیه هایم اطمینان داشتم منتها با شروع کرونا متاسفانه دسترسی به وحید ندارم .
"کسی چه می داند شاید الان وه ..حید همان وحید خودمان در وطنش افغانستان است"
- توصیهی شما برای علاقهمندان به جستار نویسی چیست؟
+ جستار نویسی هیجان بخش و انگیزه ساز است. خارج از چارچوب مقاله نویسی و رها روی صفحه ی کاغذ. گونه ای از نوشتار است که نه داستان نویسی است و نه مقاله و خاطره گویی بلکه نویسنده در جستار نویسی آزادی عمل دارد بنابراین تنها پیشنهادی که می توانم به دوستان علاقمند بکنم این است که از نوشتن هراس نداشته باشند. و موضوعاتی را در جستار انتخاب کنند که علاوه بر ایده ی بکر گویای درد و دل مشترک باشد.یعنی از من به ما برسد .
خاطره های دوران کودکی ، محیط اطراف مان و مسیر رفت و برگشت به محل کار و خانه ، خود کانون و فعالیت ها همه و همه پر از ایده برای نوشتن جستار است که می تواند نتایج بدست آمده اش تلنگر ذهنی برای من مخاطب باشد.
- نظرتان در مورد جشنواره و به ویژه بخش علمی ؟
+جشنواره های علمی شبیه کرسی ایرانی است و پژوهشگران را دور هم جمع می کند دور همین کرسی گفتگو می کنی و از یک واژه هزاران ایده می گیری برای پژوهش و جستجو .
-در پایان هر نکتهای را که لازم میدانید بفرمایید؟
تشکر می کنم از اندیشمندان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که در سال ۱۴۰۰ جستار نویسی را به بخش علمی و پژوهی جشنواره های علمی اضافه کردند و تقاضا دارم مثل جشنواره ی بین اللملی قصه گویی ،بخش علمی نیز مهمان هایی از دیگر کشورها داشته باشد.
پس از پایان گفتگو ضمن قدردانی از همکار عزیزمان خانم داداشزاده که در گفتگو شرکت کردند، از ایشان کسب اجازه کردیم تا متن جستار ایشان را برای علاقهمندان به اشتراک بگذاریم؛ اگر علاقهمند به مطالعه هستید لطفا روی لینک زیر کلیک بفرمایید.